Procesbegeleiding & coaching

Procesbegeleiding is het faciliteren van het halen van (individuele danwel) gezamenlijke doelstellingen. Procesbegeleiding gaat niet zozeer over Wat. Het gaat over Hoe. En als eerste natuurlijk Waarom. Dat helder krijgen is al een hele klus. Verbeteren, optimaliseren, kwaliteitsdoelen, aanpassen aan veranderende omstandigheden, het oude loslaten en het nieuwe omarmen. Als je er al een duidelijk beeld bij hebt, de vraag is al snel: Hoe dan?

Een transitie heeft verschillende aspecten die zich niet alleen op het gebied van rationeel vlak maar ook op sociaal, cultureel, emotioneel en communicatief niveau afspelen. Als procesbegeleider geef ik aandacht aan al deze onderdelen en zet verschillende methodieken en werkvormen in tijdens het traject. Zie me als een soort van routeplanner en reisbegeleider ineen. Maatwerk is de sleutel.

Een keer hierover sparren?

Groei- en veranderproces

Life-events zijn zowel positieve als negatieve ingrijpende gebeurtenissen die zich voordoen in ons persoonlijke leven maar ook in bedrijven en organisaties. (start, fusie, overname, verhuizing, wisselingen personeel, beëindiging.)

Events vragen om reactie

Bij ingrijpende veranderingen maar ook in groeifasen is er sprake van een ‘verander- of rouwcurve’. (Elisabeth Kübler-Ross) Het is belangrijk hier oog voor te hebben. Op basis hiervan kun je andere keuzes maken als individu maar ook als bedrijf (producten of diensten uitbreiden of juist krimpen, je visie bijstellen.)

Systemische blik, ontwikkelfasen en cultuur

Waar mensen samenwerken of samenwonen is er sprake van groepsdynamiek. Als zich conflicten voordoen of zaken stagneren, dan kijk ik daar systemisch naar. Hoe is een team of groep ontstaan? In welke ontwikkelingsfase zitten ze?

Teams ontstaan en maken een voorspelbaar proces van vijf fasen door dat te vergelijken valt met het groeiproces van kind tot volwassene: Forming, storming, norming, performing en adjourning. (Tuckman, 1965) Afhankelijk van het bestaansrecht van het team, de groep, herhaalt zich dit bij een nieuwe uitdaging of eindigt de reden van bestaan voor de betreffende groep en ontstaan er weer andere.

In families ligt het iets anders. Je kunt deze ‘groep’ niet daadwerkelijk verlaten omdat je altijd verbonden blijft. Soms is er geen contact meer mogelijk, maar ook dan kun je nog verbinding maken en een proces aangaan. Door systemisch te kijken, of op te stellen (familie- en organisatie- of tafelopstellingen) komen we tot verrassende inzichten en kunnen we dingen ook letterlijk een plek geven.

Welke kernwaarden, regels, rollen, symbolen, rituelen en helden zijn er? Hoe zie je die terug? Weet iedereen daarvan? Wie neemt welke rol en hoe en wat vinden anderen daarvan. Oftewel: “Wat is het ‘DNA’ van deze familie of organisatie/bedrijf?”

Stel je niet de inzoomende vraag: “Wat is de oplossing van dit probleem?” maar de uitzoomende: “Waarvoor is dit probleem de oplossing?”, dan geeft dat vaak heldere inzichten.